संस्कार -श्लोक, स्तोत्रे व प्रार्थना

•  श्रीगणपतिस्तोत्रम्
• प्रात:स्मरण  
  वक्रतुण्ड महाकाय सूर्यकोटिसमप्रभ ।
  निर्विघ्नं कुरू मे देव सर्वकार्येषु सर्वदा ।। १ ।।
  शांताकारं भुजगशयनं पद्मनाभं सुरेशं ।
  विश्वाधारं गगनसदृशं मेघवर्णं शुभाङ्गम् ।
  लक्ष्मीकान्तं कमलनयनं योगिभिर्ध्यानगम्यम् ।
  वन्दे विष्णुं भवभयहरं सर्वलोकैकनाथम् ।। २ ।।
  कृष्णाय वासुदेवाय हरये परमात्मने ।
  प्रणत्क्लेशनाशाय गोविंदाय नमो नम: ।। ३ ।।
  या कुन्देंदुतुषारहारधवला या शुभ्रवस्त्रावृता ।
  या वीणावरदंडमंडितकरा या श्वेतपद्मासना ।
  या ब्रह्माच्युत्शंकरप्रभृतिभि: देवै सदा वन्दिता ।
  सा मां पातु सरस्वती भगवती नि:शेषजाडयापहा ।। ४ ।।
  ब्रह्मानंदं परमसुखदं केवलं ज्ञानमूर्तिम् ।
  द्वंद्वातीतं गगनसदृशं, तत्त्वमस्यादिलक्षम् ।
  एकं नित्यं विमलमचलं सर्वधी: साक्षीभूतम् ।
  भावातीतं त्रिगुणरहितं सद्गुरूं तं नमामि ।। ५ ।।
  गुरुर्ब्रह्मा गुरुर्विष्णु: गुरुर्देवो महेश्वर: ।
  गुरु: साक्षात् परब्रह्म तस्मै श्रीगुरवै नम: ।। ६ ।।
  पुण्यश्लोको नलो राजा पुण्यश्लोको युधिष्ठिर: ।
  पुण्यश्लोको विदेहश्च पुण्यशोको जनार्दन: ।। ७ ।।
  अहिल्या द्रौपदी सीता तारा मंदोदरी तथा ।
  पंचकन्या ना स्मरेन्नित्यं महापातकनाशनम् ।। ८ ।।
  अश्वत्थामा बलिर्व्यासो हनुमानश्च विभीषण: ।
  कृप: परशुरामश्च सप्तैते चिरजीविन: ।। ९ ।।
  अयोध्या मथुरा माया काशी कांची अवंतिका ।
  पुरी द्वारावती चैव सप्तैता मोक्षदायिका: ।। १० ।।
  सर्वमंगलमांगल्ये शिवे सर्वार्थसाधिके
  शरण्ये त्र्यंबके गौरि नारायणि नमोsस्तुते ।। ११ ।।
    ।। श्रीगणपतिस्तोत्रम् ।। 
  
  ।। श्रीगणेशाय नम: ।।
  ।। नारद उवाच ।।
  प्रणम्य शिरसा देवं गौरीपुत्रं विनायकम् ।।
  भक्तावासं स्मरेन्नित्यमायु:कामार्थसिध्दयेह्वे ।। १ ।।
  प्रथमं वक्रतुंडं च एकदन्तं द्वितीयकम् ।।
  तृतीयं कृष्णपिंगाक्षं गजवक्त्रं चतुर्थकम् ।। २ ।।
  लंबोदरं पंचमं च षष्ठं विकटमेव च ।।
  सप्तमं विघ्नराजेन्द्रं ध्यूह्वावर्णं तथाष्टमम् ।। ३ ।।
  नवमं भालचंद्रं च दशमं तु विनायकम् ।।
  एकादशं गणपति द्वादशं तु गजाननम् ।। ४ ।।
  द्वादशैतानि नामानि त्रिसंध्यं य: पठेन्नर: ।।
  न च विघ्नभयं तस्य सर्वसिध्दिकरं प्रभो ।। ५ ।।
  विद्यार्थी लभते विद्यां धनार्थी लभते धनम् ।।
  पुत्रार्थी लभते पुत्रान्मोक्षार्थी लभते गतिम् ।। ६ ।।
  जपेद्गणपतिस्तोत्रं षडभिर्मासे फलं लभेत् ।।
  संवत्सरेण सिध्दिं च लभते नात्र संशय: ।। ७ ।।
  अष्टभ्यो ब्राह्मणेभ्यश्च लिखित्वाय: समर्पयेत् ।।
  तस्य विद्या भवेत्सर्वा गणेशस्य प्रसादत: ।। ८ ।।
  इति श्रीनारदपुराणे संकष्टनाशनं नाम श्रीगणपतिस्तोत्रं संपूर्णम् ।।  
  
  
• श्रीगणेश अथर्वशीर्ष
• श्रीगणेश उपासक अथर्वशीर्षाचे रोज २१ पाठ करतात. फलश्रुती फक्त एकदाच म्हणतात. श्रीगणेश अथर्वशीर्ष म्हणताना श्रीगणेश मूर्तीवर अभिषेक चालू ठेवावा. विशेष संकटकाळात दहा दिवसांत संकल्पयुक्त एक हजार पाठ पूर्ण करतात हे पाठ विद्यार्थ्यांनी केल्यास त्यांच्या स्मरणशक्तीत व बुध्दिमत्तेत विलक्षण वाढ होते असा अनुभव आहे.
  ॐ नमस्ते गणपतये । त्व्मे व प्रत्यक्षं तत्वमसी । त्वमेव केवलं कर्तासि । त्वमेव केवलं धर्तासि । त्वमेव केवलं हर्तासि । त्वमेव सर्वं खल्विदं ब्रम्हासि । त्वं साक्षादात्मासिनित्यं ॥१॥  ॠतं वच्मि । सत्यं वच्मि ॥२॥ अवत्वं माम । अववक्तारं । अवपुरस्तात । अवोत्तरात्तात् । अवचोर्ध्वात्तात् । अवाधरात्तात् । सर्व तो मां पाहि पाहि समंतात् ॥३॥ त्वं वाड्यस्त्वं चिन्मयः । त्वमानं दमयस्त्वं ब्रम्हमतः । त्वं सच्चिदानं दाद्वितीयो दि । त्वं प्रत्यंक्षं ब्रम्हासि । त्वं वाड्यस्त्वं चिन्मयः । त्वमानं दमतस्त्वं ब्रम्हमयः । त्वं सच्चिदानं दाद्वितीयो सि । त्वं प्रत्यक्षं ब्रम्हासि । त्वं ज्ञानमयो विज्ञानमयोsसि ॥४॥ सर्वं जगदिदं त्वतो जायते । सर्वं जगदिदं त्वत्तस्तिष्ठति । सर्वं जगदिदं त्वयिलयभेष्यति ।  सर्वं जगदिदं त्वयिप्रत्येची । त्वं भूमिरपो नलो निलो नमः । त्वं चत्वारि वाक्पदानि ॥५॥ त्वं गुणत्रयातीत: । त्वं देह त्रयातीतः । त्वं कालत्रयातीतः त्वं मूलाधार स्थितोsसिनित्यं । त्वं शक्तित्रयात्मकः । त्वं योगिनो ध्यायन्तिनित्यम् । त्वं ब्रम्हात्वं विष्मुस्त्वं रुद्रस्त्वमिंद्रस्त्वमग्निस्तवं वायु स्त्वं सूर्यस्त्वं चंद्रमास्त्वं ब्रम्ह भू भूर्वः स्वरोम् ॥६॥ गणादिंपूर्वमुच्चार्य वर्णादिंतदनं तरम् अनुस्वारः परतरः । अर्धेंदुलसितं । तारेणॠदं । एतत्तवमनु स्वरूपम् । बिंदू रूक्तरूपम् । नादःसंधानम् । संहितासंधि । सैषागणेशविद्या । गणकॠषि । निचृ द् गायत्रीच्छंदः । गणपतिर्देवता । ॐ गं गणपतये नमः ॥७॥ एकदंताय विद्महे वक्रतुण्डायधीमहि । तन्नोदंति प्रचोदतात् ॥८॥ एकदंतं चतुर्हस्तं पाशमंकुश धरिणाम् । रदंचरदं हस्तैर्बिभ्राणं मूषकध्वजम् । रक्तं लंबोदरं शूर्प कर्णकं रक्तवाससम् । रक्तगंधानु लिप्तांग रक्तपुष्पै सुपूजितम् । भक्तानुकंपिनं दवं जगत्कार्णमच्युतम् । आविर्भूतचं सॄष्टयादौ प्रकृतै पुरूषात्परम् । एवं ध्यायतियो नित्यं सयोगी योगिनांवरः ॥९॥ नमो व्रातपतये नमो गणपते नमः प्रथमपते नमस्ते अस्तु लंबोदरायैकदं तायविघ्ननाशिने शिवसुताय श्रीवर्द मूर्तये नमः ॥१०॥ एतदथर्वशीर्ष योधीते । सब्रम्हभू यायकल्पते । स सर्व विघ्नै बाध्यते । स सर्वत: सुखमेधते । सपंचमहापापात्प्रमुच्यते । सायमधियानो दिवसकृतं पापं नाशयति । प्रातर धीयानो रात्रिकृतं पापं नाशयति । सायं प्रातःप्रयुंजानो अपापो भवति । सर्वत्राधियानो एविघ्नो भवति । धर्मार्थ काममोक्षं चविंदति । इदमथर्वशीर्ष मशिष्यानदेयम् । ओय यदि मोहद्यास्यति । सपापीयानभवति । सह स्त्रावर्त नात् । ययं काममधीते । तं तमनेन साधयेत् । अने नगणपतिंभिषिंचति । सवाग्मी भवति । चतुर्थ्या मनश्रनजपति । सविद्यावादन्भवति । इत्यथर्वणवाक्यम् । ब्रम्ह द्यावरणं विद्यात् नबिभेतिकदाचनेति । समे धावान्भवति । इत्यथर्वणवाक्यम् । ब्रम्ह द्यावरणं विद्यात् । नबिभेति कदाचनेति । ओय दूर्वांकुरैर्यजति । सवै श्रवणो पमो भवति । ओय लाजे र्य जाति । सयशो वान्भवति । ससर्वं लभते । अष्टौ ब्राम्हणानसम्यग्ग्राह त्वा सूर्य वर्च स्वीभवति । चतुर्थ्या मनश्रनजपति । यो दूर्वांकरै र्य जति । सवै श्रवणो पमो भवति । यो लाजेर्य जाति । सयशो वान्भवति । समे धावान्भवति । यो मोदकसहस्त्रेणयजति । स वांछितफलं वाप्नो ति । यःसाज्यसमिव्दिर्यति प्रतिमासंनिधौ वाजपत्वा सिध्दम त्रो भवति । यएवं वेद इत्युनिषत् । ॐ भद्रं कर्णे भि शृणु याम देवाभद्रं पश्ये माक्षभिर्य जत्राः  स्थिरै रंगगैस्तुष्यु वां सस्तनू भिर्व्य शेमदे वहितं यदायुः ॥११॥ स्वस्ति न इन्द्रो वृध्दश्रवाः स्वस्ति नः पूषा विश्र्वै वेदाः । स्वस्तिमस्ताक्षर यो अरिष्टनेमि स्वस्तिनी बृहस्पतिर्द्र धातु ॥१२॥  ॐ शान्तिः । शान्तिः । शान्तिः ।
• 4 श्लोक
• एकदशशतसहस्त्रायुतलक्षप्रयुतकोटय: क्रमश: ।
  अर्बुदमब्जं खर्वनिखर्वमहायद्मशंकवस्तस्मात् ॥ 11 ॥
  जलधिंचान्त्यं मध्यं परार्धमिति दशगुणोत्तरं संज्ञा: ।
  संख्याया: स्थानानाम् व्यवहारार्थं कृता: पूर्णे: ॥ 12 ॥
  उजवीकडून डावीकडे अनुक्रमाने
  एकं दहं शतं सहस्त्र अयुत (दशसहस्त्र) लक्ष प्रयुत (दशलक्ष)
  कोटि अर्बुद (दशकोटि) अब्ज खर्व निखर्व महापद्म शंकु
  जलाधि अंत्य मध्य परार्ध /परार्ध = 1018/
  संस्कृतात 1054 पर्यंत संज्ञा आहेत.
  ज्ञानतृष्णा, गुरौनिष्ठा, सदाअध्ययनदक्षता,
  एकाग्रता, महतेच्छा, विद्यार्थी गुणपञ्चकम् ।
  ज्ञान मिळविण्याची उत्कट इच्छा, शिक्षकांवरील श्रध्दा, अभ्यासाबद्दल सतत तत्परता, मनाची एकाग्रता आणि महत्त्वाकांक्षा हे पाच गुण विद्यार्थ्यांना अत्यंत आवश्यक आहेत.
  हस्तस्य भूषणं दानं, सत्यं कण्ठस्य भूषणम्
  श्रोत्रस्य भूषणं शास्त्रं, भूषणे किं प्रयोजनम्।
  दान करणे हा हाताचे भूषण - अलंकार आहे. नेहमी खरे बोलणे हे गळयाचे भूषण आहे. शास्त्र-अभ्यास-ऐकणे हे कानांचे भूषण आहे. ही भूषणे जवळ असताना इतर अलंकारांची आवश्यकताच काय?
  हस्ताक्षरं समीचीनं मित्रं ज्ञेयं चिरंतनम्
  तत् एव विपरीतं चेत् शत्रुवत् गण्यते बुधै: ।
  वळणदार, सुंदर हस्ताक्षर हा माणसाचा कायमचा मित्र आहे. वाईट अक्षराला विचारवंत लोक शत्रूप्रमाणे मानतात.
  औषधेषु अपि सर्वेषु हास्यं श्रेष्ठं वदन्ति ह
  स्वाधीनं सुलभं च अपि आरोग्यानंद वर्धनम् ।
  सर्व औषधांमध्ये हास्य हे श्रेष्ठ औषध आहे असे शहाणे लोक म्हणतात, कारण ते स्वत:च्या ताब्यांत असलेले, सहज मिळण्याजोगे, आणि आनंद व आरोग्य वाढवणारे आहे.
  विद्यानाम नरस्य रूपमधिकं प्रच्छन्न गुप्तं धनम्
  विद्या भोगकरी यश: सुखकरी विद्या गुरुणां गुरू:
  विद्या बन्धुजनो विदेशगमने विद्या परं दैवतम्
  विद्या राजसु पूज्यते न हि धनं , विद्याविहीन: पशु: ।
  विद्या हे माणसाचे उत्तम सौंदर्य आहे. विद्या हे अत्यंत सुरक्षित व गुप्त धन आहे. विद्या माणसाला ऐश्वर्य, कीर्ती व सुख प्राप्त करून देणारी आहे. विद्या गुरूंची गुरू आहे. परदेशांत विद्या माणसाला बांधवासारखी उपयोगी पडते. विद्या सर्वश्रेष्ठ देवता आहे. विद्येचा व विद्वानांचा गौरव होतो, धनाचा श्रीमंतांचा नाही म्हणून विद्या नसलेला माणूस पशूच समजावा.
  गौरवं प्राप्यते दानात् न तु वित्तस्य संचयात्
  स्थितिरुच्चै: पयोदानां,पयोधीनाम् अध: स्थिती ।
  दान केल्यामुळे माणसाला मोठेपणा मिळतो. धनाचा साठा केल्यामुळे नाही. पाणी देणाऱ्या मेघाचे स्थान उंचावर असते. तर पाण्याचा साठा करणारा समुद्र नेहमी खाली असतो..
   न काष्ठे विद्यते देवो, न पाषाणे न मृण्मये
  भावे हि विद्यते देव: तस्मात् भावो हि कारणम् ।
  खरे पहाता देव लाकडाच्या मूर्तीत नसतो. दगडाच्या मूर्तीत नसतो किंवा मातीच्या मूर्तीत नसतो. देव माणसाच्या भक्तीभावांत असतो. मनापासून भक्ती करणे हीच खरी उपासना आहे.
  परस्परविरोधे तु वयं पञ्च ते शतम्
  परैस्तु विग्रहे प्राप्ते वयं पञ्चाधिकं शतम्
  (धर्म सांगतो) ते आपआपसात विरोध असेल तेव्हां आम्ही पाच व ते शंभर आहेत. परंतु परकीय आक्रमण होते तेव्हा आम्ही एकशेपाच असतो.
  सर्वsपि सुखिना: सन्तु सर्वे सन्तु निरामया:
  सर्वे भद्राणि पश्यन्तु, न कश्चित् दु:खम् आप्नुयात् ।
  
  सर्वजण सुखी असोत, सर्वजण निरोगी असोत, सर्वांचे नेहमी भले होवो. कोणालाही दु:ख नसावे.
• करदर्शन
  कराग्रे वसते लक्ष्मी: करमध्ये सरस्वती ।
  करमूले तु गोविंद: प्रभाते करदर्शनम् ।
  भूमिवंदन 
  समुद्रवसने देवि पर्वतस्तनमण्डले ।
  विष्णुपत्नि नमस्तुभ्यं पादस्पर्श क्षमस्व मे ।
  भोजनापूर्वीची प्रार्थना
  वदनि कवल घेता नाम घ्या श्रीहरीचे
  सहज हवन होते नाम घेता फुकाचे
  जीवन करि जिवीत्वा अन्न हे पूर्ण ब्रम्ह
  उदरभरण नोहे जाणिजे यज्ञ कर्म ।। १ ।।
  जनी भोजनी नाम वाचे वदावे
  अति आदरे गद्य घोषे म्हणावे
  हरि चिंतने अन्न सेवीत जावे
  तरी श्रीहरी पाविजे तो स्वभावे ।। २ ।।
  उपासनेला दृढ चालवावे भूदेव संतासि सदा नमावे
  सत्कर्मयोगे वय घालवावे सर्वांमुखी मंगल बोलवावे ।। ३ ।।
  ॐ सह नाववतु सह नौ भुनक्तु सहवीर्यं करवावहै
  तेजस्वि नावधीतमस्तु मा विद्विषावहै ॐ शांति: शांति: शांति: ।।
  भोजनप्रसंगी मुलांनी म्हणायचा श्लोक
  देवा अन्न दिलेस मज तू
  तुझे आभार मानू किती
  आईनेही पदार्थ सुंदर किती
  केले प्रयासे अति
  वाया न दवडीन अन्न कणही
  मी जेवतांना कदा,
  देसी तूच सुबुध्दी शक्ती मजला
  या अन्नरूपे सदा ।  
  
  
• श्रीमारुतिस्तोत्र 
    भीमरूपी महारुद्रा वज्रहनुमान मारुती
  वनारी अंजनीसूता रामदूता प्रभंजना ।। १ ।।
  महाबली प्राणदाता सकळा ऊठवी बळे
  सौख्यकारी दु:खहारी दूतवैष्णव गायका ।। २ ।।
  दीनानाथा हरीरुपा सुंदरा जगदांतरा
  पातालदेवताहंता भव्यसिंदूरलेपना ।। ३ ।।
  लोकनाथा जगन्नाथा प्राणनाथा पुरातना
  पुण्यवंता पुण्यशीला पावना परितोषका ।। ४ ।।
  ध्वजांगे उचली बाहो आवेशे लोटला पुढे
  काळाग्नि काळरुद्राग्नि देखता कापती भये ।। ५ ।।
  ब्रह्मांडे माइली नेणो आवळे दंतपंगती
  नेत्राग्नी चालिल्या ज्वाळा भृकुटी त्राटिल्या बळे ।। ६ ।।
  पुच्छ ते मुरडिले माथा किरीटी कुंडले बरी
  सुवर्णकटिकासोटी घंट किंकणी नागरा ।। ७ ।।
  आकारे पर्वताऐसा नेटका सडपातळू
  चपळांग पाहता मोठे महाविद्युल्लतेपरी ।। ८ ।।
  कोटिच्याकोटि उड्डाणे झेपावे उत्तरेकडे
  मंदाद्रीसारिखा द्रोणु क्रोधे उत्पाटिला बळे ।। ९ ।।
  आणिला मागुती नेला आला गेला मनोगती
  मनासी टाकिले मागे गतीसी तूळणा नसे ।। १० ।।
  अणुपासोनि ब्रह्मांडायेवढा होत जातसे
  तयासी तूळणा कोठे मेरुमंदार धाकुटे ।। ११ ।।
  ब्रह्मांडाभोवते वेढे वज्रपुच्छे करू शके
  तयासी तूळणा कैची ब्रह्मांडी पाहता नसे ।। १२ ।।
  आरक्त देखिले डोळा ग्रासिले सूर्यमंडळा
  वाढता वाढता वाढे भेदिले शून्यमंडळा ।। १३ ।।
  धनधान्य पशुवृध्दि पुत्रपौत्र समग्रही
  पावती रूपविद्यादि स्तोत्रपाठे करूनिया ।। १४ ।।
  भूतप्रेतसमंधादि रोगव्याधी समस्तही
  नासती तूटती चिंता आनंदे भीमदर्शने ।। १५ ।।
  हे धरा पंधरा श्लोकीं लाभली शोभली बरी
  दृढदेवा निसंदेहो संख्या चंद्रकळागुणे ।। १६ ।।
  रामदासी अग्रगण्यू कपिकुळासी मंडणू
  रामरूपी अंतरात्मा दर्शने दोष नासती ।। १७ ।।
  इति श्रीरामदासकृतं संकटनिरसनं मारुतिस्तोत्रं संपूर्णम् ।।
  श्रीरामरक्षा स्तोत्रं
  श्री गणेशाय नम:
  अस्य श्री रामरक्षास्तोत्रंमंत्रस्य । बुध्दकौशीक ऋषि: । श्रीसीतारामचन्द्रो देवता । अनुष्टुभ छंद: ।
  सीता शक्ति: श्रीमध्दनुमान् कीलकम् । श्रीरामचन्द्रप्रीत्यर्थे रामरक्षास्तोत्रजपे विनियोग: ।
  ।। अथ ध्यानम् ।।
  ध्यायेदाजानुबाहुं धृतशरधनुषं बध्दपद्मासनस्थम् ।
  पीतं वासो वसानं नवकमलदलस्पर्धिनेत्रं प्रसन्नम् ।
  वामाङ्कारूढसीतामुखकमलमिलल्लोचनं नीरदाभम् ।
  नानालाङ्कारदीप्तं दधतमुरुजटामण्डनं रामचंद्रम् ।
  ।। इति ध्यानम् ।।
  चरितं रघुनाथस्य शतकोटिप्रविस्तरम्
  एकैकमक्षरं पुंसां महापातकनाशनम् ।। १ ।।
  ध्यात्वा नीलोत्पलश्यामं रामं राजीवलोचनम्
  जानकीलक्षमणोपेतं जटामुकुटमण्डितम ।। २ ।।
  सासितूणधनुर्बाणपाणीं नक्तंचरान्तकम्
  स्वलीलया जगत् त्रातुमाविर्भूतमजं विभुम् ।। ३ ।।
  रामरक्षां पठेत् प्राज्ञ: पापघ्नीं सर्वकामदाम्
  'शिरो' मे राघव: पातु, 'भालं' दशरथात्मज: ।। ४ ।।
  कौसल्येयो 'दृशो' पातु, विश्वामित्रपिय: 'श्रुती'
  'घ्राणं' पातु मखत्राता, 'मुखं' सौमित्रिवत्सल: ।। ५ ।।
  'जिव्हां' विद्यानिधि: पातु, 'कंठं' भरतवन्दित:
  'स्कन्धौ' दिव्यायुध: पातु, 'भुजौ' भग्नेशकार्मुक: ।। ६ ।।
  'करौ' सीतापति: पातु, 'ह्रदयं' जामदग्न्यजित्
  'मध्यं' पातु खरध्वंसी, 'नाभिं'जाम्बवदाश्रय: ।। ७ ।।
  सुग्रीवेश: 'कटीं' पातु, 'सक्थिनी' हनुमत्प्रभु:
  'ऊरू' रघूत्तम: पातु, रक्ष:कुल्विनाशकृत् ।। ८ ।।
  'जानुनी' सेतुकृत्पातु, 'जंघे' दशमुखान्तक:
  'पादौ' बिभीषणश्रीद: पातु रामोद्मखिलं वपु: ।। ९ ।।
  एतां रामबलोपेतां रक्षां य: सुकृती पठेत्
  स चिरायु: सुखी पुत्री विजयी विनयी भवेत् ।। १० ।।
  पातालभूतलव्योमचारिणश्छद्मचारिण:
  न द्रष्टुमपि शक्तास्ते रक्षितं रामनामभि: ।। ११ ।।
  रामेति रामभद्रेति रामचन्द्रेति वा स्मरन्
  नरो न लिप्यते पापैर्भुक्ति मुक्तिं च विन्दति ।। १२ ।।
  जगज्जेत्रैकमन्त्रेण रामनाम्नाद्मभिरक्षितम्
  य: कण्ठे धारयेत्तस्य करस्था: सर्वसिध्दय: ।। १३ ।।
  वज्रपञ्जरनामेदं योरामकवचं स्मरेत्
  अव्याहताज्ञ: सर्वत्र लभते जयमङ्ग्लम् ।। १४ ।।
  आदिष्ट्वान्यथा स्वप्ने रामरक्षामिमां हर:
  तथा लिखितवान्प्रात: प्रबुध्दो बुधकौशिक: ।। १५ ।।
  आराम: कल्पवृक्षाणां विराम: सकलापदाम्
  अभिरामस्त्रिलोकानां राम: श्रीमान् स न: प्रभु: ।। १६ ।।
  तरुणौ रूपसंपन्नौ सुकुमारौ महाबलौ
  पुण्डरीकविशालाक्षौ चीरकृष्णाजिनाम्बरौ ।। १७ ।।
  फलमूलशनौ दान्तौ तापसौ ब्रह्मचारिणौ
  पुत्रौ दशरथस्यैतौ भ्रातरौ रामलक्ष्मणौ ।। १८ ।।
  शरण्यौ सर्वसत्त्वानां श्रेष्ठौ सर्वधनुष्मताम्
  रक्ष:कुलनिहन्तारौ त्रायेतां नो रघूत्तमौ ।। १९ ।।
  आत्त्सज्जधनुषाविषुस्पृशावक्षयाशुगनिष्ङ्गसंगिनौ
  रक्षणाय मम रामलक्ष्मणावग्रत: पथि सदैव गच्छताम् ।। २० ।।
  सन्नध्द: कवची खड्गी चापबाणधरो युवा
  गच्छन्मनोरथोद्मस्माकं राम: पातु समलक्ष्मण: ।। २१ ।।
  रामो दशरथि: शूरो लक्ष्मणानुचरो बली
  काकुत्स्थ: पुरुष: पूर्ण: कौसल्येयो रघूत्तम: ।। २२ ।।
  वेदान्तवेद्यो यज्ञेश: पुराण्पुरुषोत्तम:
  जानकीवल्लभ: श्रीमानप्रमेयपराक्रम: ।। २३ ।।
  इत्येतानि जपन्नित्यं मद्भक्त: श्रध्दयाद्मन्वित:
  अश्वमेधाधिकं पुण्यं संप्राप्नोति न संशय: ।। २४ ।।
  रामं दूर्वादलश्यामं पद्माक्षं पीतवासनम्
  स्तुवन्ति नामभिर्दिव्यैर्न ते संसारिणो नर: ।। २५ ।।
  रामं लक्षमणपूर्वजं रघुवरं सीतापतिं सुंदरम्
  काकुत्स्थं करुणार्णवं गुणनिघिं विप्रप्रियं धार्मिकम्
  राजेन्द्रं सत्यसंधं दशरथतनयं श्यामलं शान्तमूर्तिम्
  वन्दे लोकाभिरामं रघुकुलतिलकं राघवं रावणारिम ।। २६ ।।
  रामाय रामभद्राय रामचन्द्राय वेधसे
  रघुनाथाय नाथाय सीताया: पतये नम: ।। २७ ।।
  श्रीराम राम शरणं भव राम राम ।। २८ ।।
  श्रीरामचन्द्रचरणौ मनसा स्मरामि
  श्रीरामचन्द्रचरणौ शरणं प्रपद्ये ।। २९ ।।
  माता रामो मत्पिता रामचन्द्र:
  स्वामी रामो मत्सखा रामचन्द्र:
  सर्वस्वं मे रामचन्द्रो दयालु
  र्नान्यं जाने नैव जाने न जाने ।। ३० ।।
  दक्षिणे लक्ष्मणो यस्य वामे तु जनकात्मजा
  पुरतो मारुतिर्यस्य तं वन्दे रघुनन्दनम् ।। ३१ ।।
  लोकाभिरामं रणरङ्गधीरं राजीवनेत्रं रघुवंशनाथम्
  कारण्यरूपं करुणाकरं तं श्रीरामचंद्रं शरणं प्रपद्ये ।। ३२ ।।
  मनोजवं मारुततुल्यवेगं जितेन्द्रियं बुध्दिमतां वरिष्ठम्
  वातात्मजं वानरयूतमुख्यं श्रीरामदूतं शरणं प्रपद्ये ।। ३३ ।।
  कूजन्तं राम रामेति मधुरं मधुराक्षरम्
  आरुह्य कविताशाखां वन्दे वाल्मीकिकोकिलम् ।। ३४ ।।
  आपदामपरर्तारं दातारं सर्वसंपदाम्
  लोकाभिरामं श्रीरामं भूयो भूयो नमाम्यहम् ।। ३५ ।।
  भर्जनं भवबीजानामर्जनं सुखसंपदाम्
  तर्जनं यमदूतानां राम रामेति गर्जनम् ।। ३६ ।।
  रामो राजमणि: सदा विजयते रामं रमेशं भजे
  रामेणाभिहता निशाचरचमू रामाय तस्मै नम:
  रामान्नास्ति परायणं परतरं रामस्य दासोsस्म्यहं
  रामे चित्तलय: सदा भवतु मे भो राम मामुध्दर ।। ३७ ।।
  राम रामेति रामेति रमे रामे मनोरमे
  सहस्त्रनामतत्तुल्यं रामनाम वरानने ।। ३८ ।।
  इति श्रीबुधकौशिकविरचितं श्रीरामरक्षास्तोत्रं संपूर्णम् ।।
  श्रीकृष्णलीला
  आदौ देवकीदेवी गर्भजननं गोपिगृहे वर्धनम्
  मायापूतन जीविताप हरणम् गोवर्धनोध्दारणम्
  कंसच्छेदन कौरवादि हननं कुंतीतनुजावनम्
  एतद् भागतवम् पुराणकथनम् श्रीकृष्णलीलामृतम्।
  बारा ज्योतिर्लिंगे
  सौराष्ट्रे सोमनाथंच श्रीशैल्ये मल्लिकार्जुनम्
  उज्जयिन्याम् महाकालम् मोंकालममलेश्वरम् ।
  परल्यां वैजनाथं च डाकिंन्यां भीमशंकरम्
  सेतुबंधे तु रामेशं, नागेशं दारुकावने ।
  वाराणस्यां तु विश्वेशं त्र्यंबकं गौतमीतटे
  हिमालये तु केदारम् घृशुणेशं शिवालये एतानि द्वादश ज्योतिर्लिंगानी सायंप्रात: पठेन्नर:
  सप्तजन्मकृतपापं स्मरणेन विनश्यति । 
  
  
• 
  
• श्रीरामरक्षा स्तोत्रं
  श्री गणेशाय नम: 
  अस्य श्री रामरक्षास्तोत्रंमंत्रस्य । बुध्दकौशीक ऋषि: । श्रीसीतारामचन्द्रो देवता । अनुष्टुभ छंद: ।
  सीता शक्ति: श्रीमध्दनुमान् कीलकम् । श्रीरामचन्द्रप्रीत्यर्थे रामरक्षास्तोत्रजपे विनियोग: । 
  ।। अथ ध्यानम् ।। 
  ध्यायेदाजानुबाहुं धृतशरधनुषं बध्दपद्मासनस्थम् । 
  पीतं वासो वसानं नवकमलदलस्पर्धिनेत्रं प्रसन्नम् ।
  वामाङ्कारूढसीतामुखकमलमिलल्लोचनं नीरदाभम् ।
  नानालाङ्कारदीप्तं दधतमुरुजटामण्डनं रामचंद्रम् ।
  ।। इति ध्यानम् ।। 
  चरितं रघुनाथस्य शतकोटिप्रविस्तरम् 
  एकैकमक्षरं पुंसां महापातकनाशनम् ।। १ ।।
  ध्यात्वा नीलोत्पलश्यामं रामं राजीवलोचनम् 
  जानकीलक्षमणोपेतं जटामुकुटमण्डितम ।। २ ।।
  सासितूणधनुर्बाणपाणीं नक्तंचरान्तकम् 
  स्वलीलया जगत् त्रातुमाविर्भूतमजं विभुम् ।। ३ ।। 
  रामरक्षां पठेत् प्राज्ञ: पापघ्नीं सर्वकामदाम् 
  'शिरो' मे राघव: पातु, 'भालं' दशरथात्मज: ।। ४ ।।
  कौसल्येयो 'दृशो' पातु, विश्वामित्रपिय: 'श्रुती' 
  'घ्राणं' पातु मखत्राता, 'मुखं' सौमित्रिवत्सल: ।। ५ ।। 
  'जिव्हां' विद्यानिधि: पातु, 'कंठं' भरतवन्दित: 
  'स्कन्धौ' दिव्यायुध: पातु, 'भुजौ' भग्नेशकार्मुक: ।। ६ ।। 
  'करौ' सीतापति: पातु, 'ह्रदयं' जामदग्न्यजित् 
  'मध्यं' पातु खरध्वंसी, 'नाभिं'जाम्बवदाश्रय: ।। ७ ।।
  सुग्रीवेश: 'कटीं' पातु, 'सक्थिनी' हनुमत्प्रभु: 
  'ऊरू' रघूत्तम: पातु, रक्ष:कुल्विनाशकृत् ।। ८ ।।
  'जानुनी' सेतुकृत्पातु, 'जंघे' दशमुखान्तक: 
  'पादौ' बिभीषणश्रीद: पातु रामोद्मखिलं वपु: ।। ९ ।।
  एतां रामबलोपेतां रक्षां य: सुकृती पठेत् 
  स चिरायु: सुखी पुत्री विजयी विनयी भवेत् ।। १० ।।
  पातालभूतलव्योमचारिणश्छद्मचारिण: 
  न द्रष्टुमपि शक्तास्ते रक्षितं रामनामभि: ।। ११ ।।
  रामेति रामभद्रेति रामचन्द्रेति वा स्मरन् 
  नरो न लिप्यते पापैर्भुक्ति मुक्तिं च विन्दति ।। १२ ।।
  जगज्जेत्रैकमन्त्रेण रामनाम्नाद्मभिरक्षितम् 
  य: कण्ठे धारयेत्तस्य करस्था: सर्वसिध्दय: ।। १३ ।।
  वज्रपञ्जरनामेदं योरामकवचं स्मरेत् 
  अव्याहताज्ञ: सर्वत्र लभते जयमङ्ग्लम् ।। १४ ।।
  आदिष्ट्वान्यथा स्वप्ने रामरक्षामिमां हर: 
  तथा लिखितवान्प्रात: प्रबुध्दो बुधकौशिक: ।। १५ ।।
  आराम: कल्पवृक्षाणां विराम: सकलापदाम् 
  अभिरामस्त्रिलोकानां राम: श्रीमान् स न: प्रभु: ।। १६ ।।
  तरुणौ रूपसंपन्नौ सुकुमारौ महाबलौ 
  पुण्डरीकविशालाक्षौ चीरकृष्णाजिनाम्बरौ ।। १७ ।।
  फलमूलशनौ दान्तौ तापसौ ब्रह्मचारिणौ 
  पुत्रौ दशरथस्यैतौ भ्रातरौ रामलक्ष्मणौ ।। १८ ।।
  शरण्यौ सर्वसत्त्वानां श्रेष्ठौ सर्वधनुष्मताम् 
  रक्ष:कुलनिहन्तारौ त्रायेतां नो रघूत्तमौ ।। १९ ।।
  आत्त्सज्जधनुषाविषुस्पृशावक्षयाशुगनिष्ङ्गसंगिनौ 
  रक्षणाय मम रामलक्ष्मणावग्रत: पथि सदैव गच्छताम् ।। २० ।।
  सन्नध्द: कवची खड्गी चापबाणधरो युवा 
  गच्छन्मनोरथोद्मस्माकं राम: पातु समलक्ष्मण: ।। २१ ।।
  रामो दशरथि: शूरो लक्ष्मणानुचरो बली 
  काकुत्स्थ: पुरुष: पूर्ण: कौसल्येयो रघूत्तम: ।। २२ ।।
  वेदान्तवेद्यो यज्ञेश: पुराण्पुरुषोत्तम: 
  जानकीवल्लभ: श्रीमानप्रमेयपराक्रम: ।। २३ ।।
  इत्येतानि जपन्नित्यं मद्भक्त: श्रध्दयाद्मन्वित: 
  अश्वमेधाधिकं पुण्यं संप्राप्नोति न संशय: ।। २४ ।। 
  रामं दूर्वादलश्यामं पद्माक्षं पीतवासनम् 
  स्तुवन्ति नामभिर्दिव्यैर्न ते संसारिणो नर: ।। २५ ।।
  रामं लक्षमणपूर्वजं रघुवरं सीतापतिं सुंदरम् 
  काकुत्स्थं करुणार्णवं गुणनिघिं विप्रप्रियं धार्मिकम् 
  राजेन्द्रं सत्यसंधं दशरथतनयं श्यामलं शान्तमूर्तिम् 
  वन्दे लोकाभिरामं रघुकुलतिलकं राघवं रावणारिम ।। २६ ।। 
  रामाय रामभद्राय रामचन्द्राय वेधसे 
  रघुनाथाय नाथाय सीताया: पतये नम: ।। २७ ।। 
  श्रीराम राम रघुनन्दन राम राम 
  श्रीराम राम भरताग्रज राम राम 
  श्रीराम राम रणकर्कश राम राम 
  श्रीराम राम शरणं भव राम राम ।। २८ ।। 
  श्रीरामचन्द्रचरणौ मनसा स्मरामि 
  श्रीरामचन्द्रचरणौ वचसा गृणामि 
  श्रीरामचन्द्रचरणौ शिरसा नमामि 
  श्रीरामचन्द्रचरणौ शरणं प्रपद्ये ।। २९ ।। 
  माता रामो मत्पिता रामचन्द्र: 
  स्वामी रामो मत्सखा रामचन्द्र: 
  सर्वस्वं मे रामचन्द्रो दयालु 
  र्नान्यं जाने नैव जाने न जाने ।। ३० ।।
  दक्षिणे लक्ष्मणो यस्य वामे तु जनकात्मजा 
  पुरतो मारुतिर्यस्य तं वन्दे रघुनन्दनम् ।। ३१ ।।
  लोकाभिरामं रणरङ्गधीरं राजीवनेत्रं रघुवंशनाथम् 
  कारण्यरूपं करुणाकरं तं श्रीरामचंद्रं शरणं प्रपद्ये ।। ३२ ।। 
  मनोजवं मारुततुल्यवेगं जितेन्द्रियं बुध्दिमतां वरिष्ठम् 
  वातात्मजं वानरयूतमुख्यं श्रीरामदूतं शरणं प्रपद्ये ।। ३३ ।। 
  कूजन्तं राम रामेति मधुरं मधुराक्षरम् 
  आरुह्य कविताशाखां वन्दे वाल्मीकिकोकिलम् ।। ३४ ।।
  आपदामपरर्तारं दातारं सर्वसंपदाम् 
  लोकाभिरामं श्रीरामं भूयो भूयो नमाम्यहम् ।। ३५ ।।
  भर्जनं भवबीजानामर्जनं सुखसंपदाम् 
  तर्जनं यमदूतानां राम रामेति गर्जनम् ।। ३६ ।।
  रामो राजमणि: सदा विजयते रामं रमेशं भजे 
  रामेणाभिहता निशाचरचमू रामाय तस्मै नम: 
  रामान्नास्ति परायणं परतरं रामस्य दासोsस्म्यहं 
  रामे चित्तलय: सदा भवतु मे भो राम मामुध्दर ।। ३७ ।।
  राम रामेति रामेति रमे रामे मनोरमे 
  सहस्त्रनामतत्तुल्यं रामनाम वरानने ।। ३८ ।। 
  इति श्रीबुधकौशिकविरचितं श्रीरामरक्षास्तोत्रं संपूर्णम् ।।
• 
  

एकश्लोकी रामायण
आदौराम तपोवनादि गमनम् हत्वा मृगं कांचनं 
वैदेहीहरणं जटायु मरणं सुग्रीव संभाषणम् 
वाली निर्दलनं समुद्र तरणं लंकापुरी दाहनम् 
पश्चात रावणकुंभकर्ण हननं एतदधी रामायणम् ।

• 
  
• नवनाग
  अनंत, वासुकी, शेषं, पद्मनाभं च कम्वलं 
  शंखपालं, धृतराष्ट्रकंच, तक्षकं, कालियं तथा 
  एतानि नवनामानि नागानाम् च महात्मना 
  सायंकाले पठेन्नित्यम् प्रात:काले विशेषत: 
  तस्य विषभयं नास्ति, सर्वत्र विजयी भवेत् ।
• 
  
• पसायदान
  आता विश्वात्मके देवे येणे वाग् यज्ञे तोषावे 
  तोषोनि मज द्यावे पसायदान हे ।। १ ।।
  जे खळांचि व्यंकटी सांडो तया सत्कर्मी रति वाढो 
  भूता परस्परे पडो मैत्र जिवांचे ।। २ ।।
  दुरितांचे तिमिर जावो विश्व स्वधर्मसूर्ये पाहो 
  जो जे वांछील तो ते लाहो प्राणिजात ।। ३ ।।
  वर्षत सकळमंगळी ईश्वरनिष्ठांची मांदियाळी 
  अनवरत भूमंडळी भेटतु भूता ।। ४ ।। 
  चला कल्पतरूंचे आरव चेतनाचिंतामणींचे गाव 
  बोलते जे अर्णव पीयूषाचे ।। ५ ।।
  चंद्रमे जे अलांछन मार्तंड जे तापहीन 
  ते सर्वांही सदा सज्जन सोयरे होतू ।। ६ ।। 
  किंबहुना सर्व सुखी पूर्ण होऊनि तिन्ही लोकी 
  भजि जो आदिपुरुषी अखंडित ।। ७ ।।
  आणि ग्रंथोपजीविये विशेषी लोकी इये 
  दृष्टादृष्टविजये होआवे जी ।। ८ ।।
  येथ म्हणे श्रीविश्वेशरावो होईल दानपसावो 
  येणे वरे ज्ञानदेवो सुखिया झाला ।। ९ ।।